Portrety reżyserów – Akira Kurosawa

Człowiek, który pokazał Europejczykom i Hollywoodowi, że na wchód od Rosji też powstaje ambitne kino – i to jakie! Kurosawa urodził się 23 marca 1910 roku w Tokio, jako najmłodszy z siedmiorga dzieci. Jego ojciec pochodził z rodziny samurajów i żywo interesował się kulturą i sztuką. Heigo Kurosawa był aktorem i odtwarzał głos postaci z niemych filmów. Stracił jednak pracę, gdy do Japonii dotarła technologia filmów dźwiękowych. Z rozpaczy popełnił samobójstwo, co wstrząsnęło młodym Akirą. Drugim traumatycznym wydarzeniem było trzęsienie ziemi, które nawiedziło Tokio.

Kurosawa zatrudnił się w drugiej połowie lat 30tych jako asystent w wytwórni filmowej, co pozwoliło mu zgłębić tajniki sztuki ruchomych obrazków. Jako reżyser zadebiutował w 1943 roku filmem Saga o dżudo. Od tego czasu aż do swojej śmierci w 1998 roku napisał kilkadziesiąt scenariuszy i nakręcił ponad 30 filmów. Złotym okresem jego twórczości były lata 50te i 60te, kiedy to powstały takie filmy, jak Rashōmon czy też Straż przyboczna.

Akcja jego najbardziej znanych filmów odgrywała się w feudalnej Japonii (XIII-XVII wiek), kilka sztuk stanowiło luźne adaptacje dzieł Szekspira, Dostojewskiego lub Gorkiego. Reżyser bardzo cierpiał z powodu braku uznania w rodzinnej Japonii, jego obrazy stanowiły jednak wydarzenie na światowych festiwalach. W 1960 roku w Stanach Zjednoczonych powstała westernowa adaptacja filmu Siedem samurajów – chodzi oczywiście o kultowych Siedmiu wspaniałych. Z kolei George Lucas przyznał, że jedną z inspiracji dla Gwiezdnych Wojen było inne dzieło Kurosawy – Ukryta forteca (1958). Jego filmy urzekają nie tylko perfekcyjnym wykonaniem technicznym i kreacjami aktorskimi, ale także atmosferą budowaną przez długie chwile wewnętrznego napięcia.

Siedmiu samurajówDo połowy lat 60tych reżyser kręcił wyłącznie filmy czarno-białe, często angażując swojego ulubionego aktora, Toshirō Mifune. W 1965 postanowił zmienić styl, realizując swój pierwszy film w kolorze – Dō desu ka den, który niestety nie spotkał się z oczekiwanym sukcesem. Zła passa trwała dalej – Kurosawa rozpoczął prace nad hollywoodzkim projektem Tora! Tora! Tora!, który w ostatniej chwili został przekazany innemu reżyserowi. Kurosawa, który w tym czasie czuje się coraz bardziej samotny, stara się popełnić samobójstwo, ale zostaje w ostatniej chwili uratowany. Powoli wraca do pasji swojego życia i w 4 lata później przedstawia dzieło Dersu Uzała, za które otrzymuje Oscara w kategorii filmów obcojęzycznych. Za ukoronowanie jego kariery uważany jest film Ran (1985), który osiągnął niesamowity ogólnoświatowy sukces.

Słynnego reżysera będą z rozrzewnieniem wspominać nie tylko fani jego twórczości, ale też członkowie jego ekipy. Kurosawa był niebywałym smakoszem – w trakcie realizacji filmów zawsze były do dyspozycji stoły pełne pysznego jedzenia. Najwięcej zaś było mięsa – służyło ono bowiem wcześniej do nagrywania dźwięków miecza przecinającego ciało samuraja.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *